Deze morgen heb ik mijn prachtige Moederdagboeket voorzien van vers water en een beetje vitamientjes, zodat ik er nog héél lang met plezier en ontroering kan naar kijken. Ja, het gebaar van Zoonlief ging recht naar mijn hart, vooral in deze tijden van ‘afstand’ houden. Toen ik zaterdagmorgen thuis kwam van boodschappen doen, zag ik door het vensterraam een boeket naar me knipogen. Van Echtgenoot, dacht ik, maar dat was verkeerd gegokt. Ik ben immers zijn moeder niet, zegt hij altijd. Des te groter was de verrassing, toen ik het kaartje las: ver weg toch altijd dichtbij. Het overviel me, want dit had ik niet verwacht. Er waren tranen van pure blijdschap en quarantainegeluk (ja, dat bestaat écht). Het is een grote tuil in tinten roze en paars. Zo mooi! Zoonlief had het boeket vanuit Gent online besteld bij een winkel te Koksijde, de kleinkroost had de kleuren mee helpen kiezen. Moederdag 2020 was door dit gebaar voor mij één ‘big smile’ gebeuren. Toevallig bleek onze vrijdagse lunchvriendin ook zo’n boeket op haar tafel te hebben staan. Geschonken door haar zoon, die net als Zoonlief in Gent woont. Ze had ook een traantje van ontroering weggepinkt. Zo zijn mama’s nu éénmaal als ze in de verrassingsbloemen vallen! Op zondag bracht ook een vriendin nog een bloemetje en kreeg ik van Ellenlief een sprekend kaartje. Zo hartverwarmend allemaal!
Maar Moederdag was ook … tegen de foto van Benjamin zeggen hoeveel ik van hem hou, zijn wang aaien en mezelf even verliezen in die reebruine kijkers. Moederdag is altijd … een hart boordevol stil verlangen naar hem.
Moederdag …
was mooi dit jaar
zo bijzonder en intens
dat alle afstand
werd vergeten
het voelde als
iedereen dichtbij
… ook jij
Doris Dorné
Nog geen reacties