een tube Charissa! Sedert onze kleinkids hier een veertiental dagen geleden een weekend doorbrachten, loop ik nog steeds monkelend rond. In mijn vorige schrijfsel mochten jullie lezen, hoe ze vanop de achterbank in de auto, mij een update gaven over zaadjes en eitjes. Maar er is méér. Een bezoekje met hen aan de plaatselijke Delhaize bezorgde mij een golf van ware ontroering. Het tweetal liep een paar meter voor me uit en toen ik even bleef staan, om het één en ander te bekijken, waren zij achter de rekken verdwenen. Een tel later sprongen ze tevoorschijn, roepend dat ze een kadootje voor hun papa hadden gevonden. Enthousiasme alom! Tussen de blokjes bouillon, kruiden en sausen hadden ze de tubes Charissa ontdekt. Nu moet je weten, dat hun vader, Zoonlief, zijn sausen graag méér dan pittig eet en heel vaak van die dingen gebruikt waardoor je keel en maag als ’t ware in brand staan. Charissa is zo’n pasta, waarmee hij soms zijn boekje te buiten gaat. Daar stonden ze dus met stralende ogen, de kids van zes en negen, wijzend naar de tube waarmee ze hun vaders hart (én maag) wilden verwennen. Ik twijfelde, maar volgens hen had papa echt nood aan zo’n saus (zo te horen was de tube thuis leeg of misschien al ver over datum) en wat doe je dan? Dan koop je dat, tot grote tevredenheid van het duo. Het was als hadden ze een klompje goud in handen! Thuis wikkelden we de tube in een mooi stukje geschenkpapier, dat oogt feestelijker en maakt het nog specialer. Enkele dagen later kreeg Zoonlief het kadootje in handen gedrukt. Verbaasd en een tikkeltje nieuwsgierig én ontroerd, maakte hij het open. Blij verrast ook, want een tube Charissa krijgen van je twee pagadders, het gebeurt niet elke dag. Echte liefde, toch? Of zijn maag er wel zal bij varen, dat is een ander paar mouwen, maar dat weegt natuurlijk niet op tegen twee paar stralende kinderogen! Van zo’n dingen moet je als ouder dubbel en dik genieten, want binnenkort blijven zo’n geschenkjes achterwege. Binnenkort zal hun tienerbrein met andere dingen bezig zijn, zullen ze de Charissa achteloos voorbijlopen en zal papa zelf voor zijn saus moeten zorgen. Gelukkig zijn er dan die warme momenten, waarover je kunt blijven monkelen (binnenpretjes) en waar je telkens weer grijpgraag op kunt terugblikken. Liefde zit in een tube pikante pasta, zeker weten. Voor altijd gelinkt aan twee schatten van zes en negen!
al gloort er vandaag
tussen de lagen
geleden verleden
af en toe een lach
of sprankel geluk
jij …
niet te ontwortelen
altijd afwezig
blijft overal
altijd aanwezig
in voelen
in denken
in weten
Doris Dorné – 28 mei 2021
Nog geen reacties