Toen waren we achttien, nu worden (of zijn sommigen al) achtenzestig … vijftig jaar verder. In het jaar drieënzeventig van de vorige eeuw (1973), vlogen wij uit. Weg van het Koninklijk Atheneum te Veurne. Waar is de tijd gebleven? Zondag kwamen we samen in diezelfde school, […]
Ik weet nog hoe ze me eens zei, dat ze zich ongemakkelijk voelde tegenover mij. De mama, met wie ik vriendin werd op de kinderkankerafdeling van UZ Gent, nu zo’n tweeëndertig jaar geleden. Ze voelde een onbehagen telkens ze me ontmoette na het sterven van Benjamin. […]
Morgen wordt Benjamin voor de zesendertigste keer geboren. Zo gaat dat bij moeders, hoe oud ze ook worden, ieder jaar opnieuw beleven ze weer de geboorte van hun kinderen op de dag van jarig zijn. Morgen zal ik weer op koude voeten lopen (het vroor die […]
Het is zo ver! We beginnen vandaag aan 2023. Daarom hier eerst eventjes voor al mijn blezertjes, de tekst die dit jaar mijn nieuwjaarskaarten liet spreken: af en toe een handvol warmte … houdt de vier kamers van het hart op juiste temperatuur … in 2023 […]
Dag op dag negenentwintig jaar geleden voelde het zo … Kleine Prins die dag stierf jij een stille dood over jou gebogen werden mijn ogen watervallen de stroming van mijn tranen zocht zich een weg in de bedding van mijn wangen ‘nooit meer’ werd toen ‘voor […]
In aanloop naar de drukte van kerst en nieuw, waren de voorbije weken nu al warm gevuld. Wandelen langs de kaai met een vriendin op een maandagse namiddag en om de zoveel meter halt mogen houden bij mensen, die willen weten hoe het met me gaat. […]
Dezer dagen loop ik zo’n beetje verloren. Een gevoel, dat me elk jaar in zijn greep krijgt en houdt tijdens oktober, november, december en januari. Het zijn die maanden, waarin Benjamin mij, zelfs na negenentwintig jaar, geen moment loslaat. Elke seconde, elk uur, elke dag benadrukt […]
Het mooie weer houdt stand, een echte Indian Summer! De herfstvakantie, nu alweer verleden, was leuk met afwisselend de kleinkids in huis. De kust werd ook nu weer bedolven onder de vakantiegangers. Onze kleinkoters hadden de idee opgevat, om elk afzonderlijk een paar dagen te komen. […]
… loopt op zijn laatste, zomerse benen. Ondertussen werd Zoonlief een veertigplusser en gingen we voor de eerste keer een optreden van de band, waar hij drummer van dienst is, bijwonen. Het was niet naast deur, dit muzikaal evenement. Zelf zag ik het niet echt zitten, […]
We vliegen in sneltempo van dag naar dag en zonder dat je het merkt, sta je drie weken verder in het leven. Het gaat razendsnel. Vandaag moest ik op doktersbezoek voor het voetje. Mijn bionische voet, één en al ijzerwerk na mijn val nu, bijna tien […]
Gisteren een leuke namiddag gehad met drie vriendinnen, daterend uit een lang vervlogen schooltijd. Met vier aan tafel, jonge meisjes in ons hoofd, maar elk van ons tegen de zeventig aan, getekend en verwond door het leven. Elk met een eigen verhaal, dat van start ging […]
In de krant van woensdag 31 augustus las ik het artikel over ouders, die hun zoontje van veertien maanden oud op een onmenselijke manier zagen sterven. Ze pleiten voor een euthanasieregeling voor jonge kinderen. Flashback! Negentien jaar na datum, mijn getuigenis in Telefacts, durven er nog […]
Morgen één september … gedaan met laat opblijven en lang uitslapen. Het wordt weer aanpassen. Vorige week hadden we onze kleinkids van dertien en tien voor een tweetal nachtjes op logement. Zalig! Een paar weken geleden mochten onze oudste kleindochter dertien kaarsjes uitblazen op het verjaardagsfeestje […]
De zomervakantie loopt langzaam aan op zijn einde. Nog welgeteld veertien dagen en dan mogen de schooltassen weer om de schouders! Ondertussen gebeurt er hier op het thuisfront niet veel bijzonders. Vorige week trotseerden we de hitte door zo min mogelijk te bewegen. Vandaag vielen al […]
Ze had er zo lang moeten op wachten, ze had tranen met tuiten gehuild (en dat allemaal door mijn gebroken voet), maar eindelijk kon onze jongste kleindochter, op een boogscheut van acht, bij ons komen logeren. Een ganse week aan zee, puur genot voor haar, maar […]
De mussen vallen omzeggens van het dak, de hitte hangt als een loden mantel om het huis. Geen mens te bespeuren in onze, anders ook al rustige straat. Het kwik stijgt met de minuut naar hoger, terwijl onze batterij neigt naar ‘plat’. Weinig bewegen, veel drinken […]
Zo eens per maand vallen ze hier binnen, onze drie ruwe diamantjes … de kleinkids (samen met hun ouders, natuurlijk). Ondertussen is het al weer zo’n vijf weken geleden en hadden we gisteren afgesproken. Onze oudste blies dertien kaarsjes uit en ze waren van plan naar […]
Dag op dag, zes maanden terug, werd mijn afgebroken voet onder handen genomen door een bevlogen arts. Nog elke dag sta ik met bewondering naar haar werk te kijken, maar zij zou me zeggen: ‘wij zijn er nog niet!’. Ondertussen kan ik toch al een aardig […]
We hebben tropische temperaturen achter de rug. De zomer in al zijn glorie hield de laatste dagen grote sier. Het was zweten van aan de kust tot op de weide van de Graspoppers. Tijd om samen met die eerste zon terug te denken aan de zomer- […]
Straks is het zes maanden geleden, dat ik tijdens een acrobatisch ramen wassen, een dichtbij de grond salto maakte en mijn voet er voor apegapen bij hing. Vandaag lukt het al om een aardig stukje te stappen, zij het nog niet foutloos en niet ver, maar […]